Stage op de SEH in Paramaribo

Halloo daar!

Ik zit nu drie weken in Suriname dus het werd eigenlijk wel een keer tijd voor een verhaal! Let aub niet op m'n spelfouten, zopbouw enz want als ik daar op moet letten gaat het te lang duren.
Het is hier super! Ik begin al goed te wennen aan het leven hier, aan mn kamertje, het huis en alle leuke mensen die hier in huis wonen. Het enige wat nog niet went is de hitte!Het is de heetste maand van het jaar, zo rond de 35 graden dus bij iedere beweging die ik maak gutst het zweet al uit m’n lijf.
Ik woon in een guesthouse aan de prinsessestraat met ongeveer 20 anderen. Daarvan zijn we met 18 vrouwen en 2 mannen. Schijnbaar trekt Paramaribo vooral vrouwelijke stagiaires want die zijn hier echt in de meerderheid.
Het is een heel gezellig huis waar veel samen wordt gedaan maar daarnaast kan je je ook prima even terugtrekken als je daar behoefte aan hebt. Er is altijd wel iemand die zin heeft om te gaan koken of anders ga je met de mensen mee die uit eten gaan of eten ophalen. Uit eten is over het algemeen een stuk goedkoper dan koken. Bij een Surinaams restaurant kan je voor ongeveer 3 euro bami of nasi met kip krijgen. Dat zijn dan ook vaak de enigste gerechten die je kan krijgen. Ze hebben voor het idee een menukaart maar al het andere wat erop staat is vrijwel altijd op;). Gelukkig is hier door de verschillende culturen een grote variatie aan restaurants (ook Nederlands=)). Ik moet wel eerlijk bekennen dat ik nog niet heel veel gekke dingen uitgeprobeerd heb maar dat staat nog wel op de planning…

Ik heb nu drie weken stage gelopen. De eerste twee weken moesten we van 7 tot 15 uur omdat we met de verpleegkundige mee gingen lopen om zo de afdeling te leren kennen, waar alle spullen liggen enz. Hoe ziet zo’n dag eruit:om half 7 op de fiets(het is ongeveer een half uur fietsen), dan kijk je op welk deel je van de afdeling ingepland staat, je hebt daar een shockroom, 3 behandelkamers en 2 observatiezalen. De shockroom heeft 2 bedden en daar komen de patiënten binnen die acuut geholpen moeten worden, de 3 behandelkamers worden gebruikt door de artsen en co assistenten voor de anamnesegesprekken met de patiënten(een gesprek waarin je de klacht van je patiënt uit gaat vragen) en het lichamelijk onderzoek. Daarnaast worden ze gebruikt om handelingen uit te voeren zoals bloed prikken, katheter inbrengen, wonden verzorgen enz. De 2 observatie zalen hebben ongeveer 12 bedden in totaal en daar liggen patiënten die geobserveerd moeten worden tot er een plek vrij is op de afdeling waar we ze naartoe moeten. Als je weet waar je staat ga je de spullen schoonmaken de vitale functies meten van de patiëten meten en vervolgens observeren of wachten tot er patiënten binnenkomen. Soms moet je patiënten baden(wassen) met spullen die ze zelf meegenomen hebben. Meestal is dat niet zo dus dan was je ze met een doek of shirt die ze bij zich hebben of gewoon niet;). De rest van de dag ga je bij patiënten die binnenkomen handelingen doen als bloed prikken, infuus prikken, katheters/maagsondes inbrengen enz. Dat zijn zo ongeveer de taken van een verpleegkundige. Dat is niet echt wat wij moeten leren dus toen hebben we ook aangegeven dat we met artsen of co assistenten mee willen lopen. Dat zijn we vanaf afgelopen week gaan doen. Dan begin je om half 8 tot ongeveer half 4 uitlopend tot 17 uur, ligt eraan hoe druk het is. Nu lopen we dus vooral mee met een co assistent, op eigen initiatief, want ze koppelen ons niet aan iemand dus we moeten het zelf een beetje uitzoeken. Er zijn Nederlandse co assistenten dus dat is wel leuk om bij mee te lopen. We kijken mee met de anamnese gesprekken, het lichamelijk onderzoek en voeren dan zelf bepaalde handelingen bij de patiënten uit. Daarna gaat de co assistent zijn bevindingen met de arts overleggen en een behandeling starten, zorgen voor een opname of een patiënt naar huis sturen. Er komen hier heel veel patiënten met huisartsprobleempjes zoals een griepje of chikungunga. Dat is een virus dat wordt overgedragen door muggen en heerst nu heel erg hier. Daar komen er tientallen per dag van naar de SEH. Het enige wat je daar aan kan doen is paracetamol, vitamine C en uitzieken dus niet echt een SEH probleem. Meestal wordt er dan bloed geprikt waar de patiënten vervolgens uren op moeten wachten want dat gaat hier niet zo snel. Het bloed dat geprikt wordt komt in een mandje te staan en dan is het wachten tot een verpleegkundige zo lief is om ze naar het lab te brengen. Soms blijft het bloed zo lang op de afdeling staan dat het bloed al gestold is en dus niet meer onderzocht kan worden;) Als de uitslag er dan is blijkt er meestal niet heel veel aan de hand te zijn en dan wordt de patiënt met paracetamol naar huis gestuurd.
Maaar daarnaast komen er natuurlijk ook wel zieke patiënten naar de SEH. Ik heb al wel een paar interessante dingen meegemaakt. Een patiënt met een geknapte aorta waarbij ze niet zoveel meer konden doen, traumapatiënten die van een hoogte zijn gevallen of een ongeluk hebben gehad, hartinfarcten, patiënten met hartfalen, een patiënt met longkanker die in zijn laatste stadium zat en zelfs 2 dode kinderen die binnen werden gebracht door de vader, waarbij hij zich er niet van bewust was dat het kindje al overleden was, heel zielig. De ambulance dienst hier is niet zo snel als in Nederland want wanneer iemand het alarmnummer belt gaat eerst de politie ter plaatste om vervolgens pas een ambulance te bellen. Bij echt levensbedreigende dingen zal een patiënt dat dus niet overleven! Het gaat dus allemaal heel anders dan in Nederland. Het is natuurlijk wel ontzettend leerzaam, ik zie echt veel en kan ook best veel doen. Wel hoop ik dat we iets meer begeleiding gaan krijgen zodat we ook kunnen laten zien wat we kunnen en hier begeleiding in krijgen. Als het goed is gaat de hoofdarts dit weekend ons blokboek doorlezen en heeft ze maandag een beter beeld van wat onze taken zijn!:)

Na stage op het fietsje naar huis, even een duik in het zwembad en dan maar eens bekijken wat we met het eten gaan doen. Na het eten nog even met huisgenoten zitten en dan naar bed want om 6 uur gaat de wekken weer!

Verder al wat meren bezocht, de colakreek, een meer met heel donker water dat eruit ziet als cola door afgevallen bladeren en whitebeach, een mooi aangelegd wit strand!Hier gingen we in bussen naartoe met alle mensen van de prinsessestraat, heel gezellig! Ik ben in mijn tweede weekend op trip geweest naar Nickerie en bigi pan, een groot meer in Suriname waar je in een uitgeholde boom langs kreken en moerasgebieden vaart en mooie vogels spot;) Dit was wel echt heel mooi!! Niet omdat ik zoveel om vogels geef maar omdat het heel indrukwekkend is om in een boot door zo’n mooie omgeving te varen( en ondertussen bruin te worden).
Die avond was er parbo night, een groot cultuurfeest in Nickerie. Dit was een heel gaaf festival waar we met zo’n 40 stagiaires flink gefeest hebben. De Surinaamse mannen zijn wel best vervelend, als je even niet oplet zit er weer 1 tegen je aan te schuren dus af en toe heb ik iets minder vrolijk gekeken;).

Tot nu toe ben ik op vrijdag en in de weekenden vrij geweest. Dat betekend op donderdag naar de havanna, op vrijdag naar de touche en op zaterdag naar zsa zsa zsu, drie kroegen die vooral door stagiaires en stagiairejagers(de Surinamers die achter de blanke vrouwen aanzitten) worden bezocht. Vorige week zijn we met een party bus weggeweest. Heel gaaf, je gaat in een open bus springend en dansend op de banken met keiharde muziek door Paramaribo! Mijn blaas vond dit iets minder leuk want er zit helaas geen wc in de bus;).

Voor de komende tijd staat er nog niet heel veel op de planning. Vandaag gaan we een dolfijnentour doen en morgen begint stage weer. Als ik weer leuke dingen heb gedaan zal ik weer een verhaaltje plaatsen;)

Daaag schatjes!! xx